Ἡ ζωή μας καθημερινῶς περιφρουρεῖται ἀπὸ τὶς πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων

Ἰανουάριος 2025

Ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου πάντοτε περιφρουρεῖται ἀπὸ τὸ ἔλεος καὶ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας μας καὶ τῶν Ἁγίων. Ἱδιαίτερα ὁ μῆνας Ἰανουάριος, ὡς ἀρχὴ τῆς χρονιᾶς, περιφρουρεῖται ἀπὸ τὶς πρεσβεῖες πολλῶν, γνωστῶν καὶ ὄχι μόνον, Ἁγίων.
Ἔκπληξις καὶ θαυμασμὸς θὰ μᾶς καταλάβη, ὅταν μελετώντας τὰ Συναξάρια τῆς 19ης Ἰανουαρίου, ποὺ δὲν ἑορτάζωμεν ἑπώνυμους Ἁγίους, ἀλλὰ σχεδὸν ἀγνώστους ἐν πολλοῖς.

  Ὁ Συναξαριστὴς ἀναφέρει ὡς πρώτους τοὺς ἁγίους Μακαρίους Αἰγύπτου καὶ Ἀλεξανδρείας, οἱ ὁποῖοι ἀναδείχθησαν μεγάλοι ἀσκητὲς θαυματουργοὶ Ἅγιοι, μὲ ἀναστάσεις νεκρῶν καὶ μὲ κυριαρχία ἐπὶ τῶν δαιμόνων.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρα ἐπίσης ἑορτάζουν:
  Ἡ θαυμαστὴ μάρτυς Εὐφρασία ἐκ Νικομηδείας καταγομένη καὶ ἐπὶ Μαξιμιανοῦ μαρτυρήσασα.
  Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Ἀρσένιος ἀρχιεπίσκοπος Κερκύρας, ἀναδειχθεὶς θαυματουργὸς προστάτης τῆς Κέρκυρας καὶ πάντων τῶν ἐν ἀνάγκαις εὐρισκομένων.
  Ὁ ἐν Ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν ὅσιος Μελέτιος ὁ Γαλλησιώτης ὁ ὁμολογητής, ποὺ ἀνεδείχθη μεγάλος ἀσκητής καὶ ἐκκλήθη θαυματουργικά, ἀλλὰ καὶ μαρτυρικὰ νὰ ὑπερασπισθῆ τὴν Ὀρθόδοξον Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία ἀπὸ τοὺς Λατίνους ἐπὶ Βέκκιον, γενόμενος πρόδρομος τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ.
  Ὁ ἐν Ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Μάρκος ὁ Εὐγενικός ἐπίσκοπος Ἐφέσου, ὁ ὑπέρμαχος καὶ ὁ φύλακας τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὡς ἐπίσκοπος Ἐφέσου, ἀλλὰ καὶ ὡς ἐκπρόσωπος τῶν Πατριαρχῶν Ἱεροσολύμων, Ἀλεξανδρείας καὶ Ἀντιοχείας, ὑπερασπίσθη τὰ δόγματα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπέτρεψε τὴν ψευδένωσιν τῶν ἐξουσιῶν καὶ οὕτω ἀπεφεύχθη ὁ ἀφανισμὸς τῆς Ὀρθοδοξίας. Τὴν ἀποτυχίαν τῆς ψευδενώσεως παρεδέχθη καὶ ὁ τότε περιώνυμος καὶ ἀγέρωχος Πάπας Εὐγένιος ὁ Δ΄ μὲ τὴν περίφημον φράση του: «Μᾶρκος οὐχ ὑπέγραψε, λοιπὸν ἐποιήσαμεν οὐδέν».
  Καὶ τέλος τοῦ ἁγίου Μακαρίου Καλογερᾶ, Ἐθνοδιδασκάλου, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε στὴν Πάτμο τὸ 1688, και ἐνδιαφερόμενος πολύ γιὰ τὴ διδασκαλία καὶ τὴ διαπαιδαγώγηση τῶν ὑποδούλων Ἑλλήνων, ἵδρυσε τὴν Πατμιάδα Σχολή. Οἱ κύριοι συνεργάτες του ἦταν ὁ μοναχός Κοσμᾶς ἀπὸ τὴ Λῆμνο καὶ ὁ μοναχὸς Γεράσιμος ὁ Βυζάντιος. Ἡ ἱερωσύνη του δὲν ἀνῆλθε ποτὲ πέραν τοῦ βαθμοῦ τοῦ Διακόνου, ἐπειδή, ὅπως ὁ ἴδιος ἔλεγε, ἀρεσκόταν περισσότερο νὰ διακονεῖ παρὰ νὰ διακονεῖται.

Διαβάστε περισσότερα: Ἡ ζωή μας καθημερινῶς περιφρουρεῖται ἀπὸ τὶς πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων

Πρωτοχρονιὰ μὲ τὸν Φώτη Κόντογλου

Καρδίᾳ συντετριμμένη καὶ τεταπεινωμένη

Ξημέρωμα 1ης Ἰανουαρίου 1950
Ἐχτές, παραμονὴ τῆς Πρωτοχρονιᾶς, ἤμουνα ξαπλωμένος στὸ κουβούκλι μας περασμένα τὰ μεσάνυχτα, καὶ συλλογιζόμουνα. Εἶχα δουλέψει νυχτέρι γιὰ νὰ τελειώσω μία Παναγία Γλυκοφιλούσα.

Γύρισα καὶ κοίταξα τὸ φτωχικό μας, πούνε σὰν ξωκκλήσι, στολισμένο μὲ εἰκονίσματα καὶ μὲ ἁγιωτικὰ βιβλία, χωμένο ἀνάμεσα στ’ ἀρχοντόσπιτα τῆς Βαβυλώνας, κρυμμένο, σὰν τὸν φτωχὸ ποὺ ντρέπεται μὴ τὸν δεῖ ὁ κόσμος. Ἡ καρδιὰ μου ζεστάθηκε, κρυμμένη καὶ κείνη μέσα μου. Ἔνοιωσα πὼς ἤμουνα χωρισμένος ἀπὸ τὸν κόσμο, κι οἱ λογισμοί μου πὼς ἤτανε καὶ κεῖνοι κρυμμένοι πίσω ἀπὸ τὸ καταπέτασμα ποὺ χώριζε τὸν κόσμο ἀπὸ μένα, καὶ πὼς ἄλλος ἤλιος κι ἄλλο φεγγάρι φωτίζανε τὸν δικό μας τὸν κόσμο. Κι ἀντὶ νὰ πικραθῶ, εὐφράνθηκε ἡ ψυχή μου πὼς μ’ ἔχουνε ξεχασμένο, κι ἡ χαρὰ ἡ μυστική, ποὺ τὴ νοιώθουνε ὅσοι εἶναι παραπεταμένοι, ἄναψε μέσα μου ἤσυχα κι εἰρηνικά, κι ἡ παρηγοριὰ μὲ γλύκανε σὰν μπάλσαμο, ἀνακατεμένη μὲ τὸ παράπονο. Καὶ φχαρίστησα Ἐκεῖνον ποὺ φανερώνει τέτοια μυστήρια στὸν ἄνθρωπο, καὶ ποὺ κάνει πλούσιους τοὺς φτωχούς, τοὺς χαρούμενους, τοὺς θλιμμένους, ποὺ δίνει μυστικὴ συντροφιὰ στοὺς ξεμοναχιασμένους, καὶ ποὺ μεθᾶ μὲ τὸ κραςὶ τῆς τράπεζάς του ὅσους κρεμάσανε τὴν ἐλπίδα τους σὲ Κεῖνον.

Ἂν δὲν ἤμουνα φτωχὸς καὶ ξευτελισμένος, δὲν θὰ μπορούσα νὰ ἀξιωθῶ τούτη τὴν πονεμένη χαρά, γιατὶ δὲν ξαγοράζεται μὲ τίποτα ἄλλο, παρεκτὸς μὲ τὴν συντριβή τῆς καρδιᾶς, κατὰ τὸν Δαυὶδ ποὺ λέγει: «Κύριε, ἐν θλίψει ἐπλάτυνάς με». Ἐπειδὴ ὅποιος δὲν πόνεσε καὶ δὲν ταπεινώθηκε, δὲν παίρνει ἔλεος. Ἔτσι τὰ θέλησε ἡ ἀνεξιχνίαστη σοφία. Μὰ οἱ ἄνθρωποι δὲν τὰ νοιώθουνε αὐτά, γιατὶ δὲν θέλουνε νὰ πονέσουνε καὶ νὰ ταπεινωθούνε, ὥστε νὰ νοιώσουνε κάποιο πρᾶγμα ποὺ εἶναι παραπέρα ἀπὸ τὴν καλοπέραση τοῦ κορμιοῦ κι ἀπὸ τὰ μάταια πάθη τους.

Διαβάστε περισσότερα: Πρωτοχρονιὰ μὲ τὸν Φώτη Κόντογλου

Πρόγραμμα ὁμιλιῶν Ενοριακού Κέντρου Στήριξης Οικογένειας 2024-2025

  Οι συνάξεις θα γίνονται στις 7:00 μ.μ.
στὸ β΄ ὄροφο τοῦ Ἐνοριακοῦ Κέντρου σύμφωνα μὲ τὸ πρόγραμμα.

Επόμενη συνάντηση:  Τρίτη 21/1/2025
Θέμα: «Ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, ἡ εὐλάβεια καὶ ἡ προσευχὴ στὴν κατ’ οἶκον Ἐκκλησία»
(Ὁσιολογ. Ἱερομ. π. Ἀντύπας, Ἱ. Κελ. Ἁγ. Ἄννης Ἰβήρων, Καρυές Ἁγ. Ὄρους)

   ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΩΝ  2024-2025

Διαβάστε περισσότερα: Πρόγραμμα ὁμιλιῶν Ενοριακού Κέντρου Στήριξης Οικογένειας 2024-2025

Συναντήσεις φοιτητών και νέων

Ξεκίνησαν οἱ συναντήσεις φοιτητῶν καὶ νέων μὲ γενικὸ θέμα:
«Πατερικὴ θεολογία καὶ σύγχρονος ἄνθρωπος»

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2024
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2024
Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2024

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2024
(Ομιλητὴς: π. Νήφων, Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγ. Νεκταρίου Γλυφάδος)

Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2025 (8:00 μμ)
(Ομιλητής: π. Σπυρίδων Βασιλάκος)

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2025
(Ομιλητής: π.Βασίλειος Θερμός)

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2025
(Ομιλητής: π. Νικόλαος Δουληγέρης)

 Οι συναντήσεις γίνονται στο 2ο ὄροφο τοῦ Ἐνοριακοῦ Κέντρου στὶς 9:00 μ.μ.
Ὑπεύθυνος Συνάξεων: π. Γεώργιος Ἀνάγνου

Ἡ χαρὰ τῶν Χριστουγέννων

Δεκέμβριος 2024

Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξιώνει καὶ φέτος, ἀδελφοί μου, νὰ προσεγγίσουμε τὸ γεγονὸς τῆς Ἐνανθρώπισης τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποίο ἐπαναλαμβάνεται καὶ «σήμερον» μέσα στὴν Ἐκκλησία, κάνοντάς μας μετόχους τῆς ἴδιας χαρᾶς καὶ εὐδαιμονίας, σὰν κι ἐκείνη ποὺ βίωσαν οἱ ἁπλοὶ βοσκοὶ τῆς Βηθλεέμ, οἱ σοφοὶ Μάγοι ἐξ Ἀνατολῶν, σὰν κι ἐκείνη ποὺ διελάλησαν οἱ Ἀγγελικὲς Δυνάμεις, ψάλλοντας τὸ «Δόξα ἐν Ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.
Πρόκειται γιὰ τὴν ἴδια χαρὰ ποὺ βιώνουν μικροὶ καὶ μεγάλοι, πλούσιοι καὶ πτωχοί, ἡμεδαποὶ καὶ ἀλλοδαποί, συμμετέχοντας, μὲ διαφορετικές, πολλὲς φορές, προϋποθέσεις, στὸ γεγονὸς τῆς ἀναγέννησης τῆς χαμένης ἐλπίδας καὶ αἰσιοδοξίας, ποὺ προσωποποιεῖται στὸ πρόσωπο Ἐκείνου ποὺ φόρεσε τὸ ἀνθρώπινο σαρκίο καὶ ἐνδύθηκε τὸν δερμάτινο χιτώνα γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ κόσμου. Αὐτὸ τὸ βίωμα εἶναι ποὺ μᾶς κάνει νὰ ἀφήνουμε γιὰ λίγο στὴν ἄκρη τὰ προβλήματα, νὰ παραβλέπουμε τὶς ἐλλείψεις, νὰ διασκορπίζουμε τὶς θλίψεις καὶ νὰ ὀνειρευόμαστε ξανά, μετέχοντας, μὲ προσωπικὸ τρόπο, στὸ «Μέγα Μυστήριον».

Ἡ ἀλήθεια, ὅμως, εἶναι ὅτι τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου στὶς μέρες μας, οἱ ρυθμοὶ τῆς ἐπιβαλλόμενης ἐπικαιρότητας, ἐπιχειροῦν νὰ πλήξουν καὶ νὰ νοθεύσουν τὴ συμμετοχὴ στὴ χαρὰ τοῦ Μυστηρίου. Ὁ Χριστὸς γεννήθηκε καὶ γι’ αὐτό. Γιὰ νὰ μᾶς πείσει ὅτι ἄξιζε ὁ κόπος, ἡ οἰκειοθελὴς κένωση, ἡ ἑκούσια συνύπαρξη, τὸ μαρτύριο καὶ ἡ ὁλόθυμη θυσία. Ἄξιζε, γιατὶ εἴμαστε εἰκόνες Του, πλασμένοι γιὰ τὸν κόσμο τῆς χαρᾶς καὶ τῆς αἰσιοδοξίας, τῆς ἐλπίδας καὶ τοῦ ὀνείρου. Ἀρκεῖ νὰ τὸ πιστέψουμε. «Τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν».

Διαβάστε περισσότερα: Ἡ χαρὰ τῶν Χριστουγέννων

Υπάρχει τρόπος να υπομένουμε τους πειρασμούς;

Νοέμβριος 2024

Όσοι είναι φίλοι του Θεού, όσοι έχουν κλείσει μέσα τους τον Κύριο σαν ένα πολύτιμο θησαυρό, δέχονται με πολλή χαρά τις βρισιές και τις ατιμίες, και αγαπούν με καθαρή καρδιά, σαν ευεργέτες, αυτούς που τους αδικούν.

Ο Χριστός, ο αναμάρτητος, ραπίσθηκε άδικα από ένα δούλο, κι έτσι έγινε το πρότυπο όλων μας στην ανεκτικότητα, τη μεγαλοψυχία και τη μακροθυμία. Αλλά μόνο ραπίσθηκε; Αν πάρουμε από την αρχή τα γεγονότα της ένσαρκης οικονομίας Του, θα δούμε πως αυτή δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά μια αλυσίδα ταπεινώσεων και εξευτελισμών.

Πρώτα-πρώτα ο Κύριος, όντας Θεός, καταδέχθηκε να έρθει στη γη, «μορφήν δούλου λαβών», και να ζήσει ανάμεσά μας σαν ένας άσημος και φτωχός «τέκτονος υιός». Μέχρι τα τριάντα Του χρόνια βοηθούσε τον άγιο Ιωσήφ στο ταπεινό επάγγελμα του ξυλουργού. Ύστερα, όσο κήρυττε και θαυματουργούσε, υπέμεινε το διασυρμό, τη συκοφαντία και τις επιβουλές των Φαρισαίων και Γραμματέων. Και τέλος, πιάστηκε, χλευάσθηκε, μαστιγώθηκε, ραπίσθηκε και σταυρώθηκε.

Διαβάστε περισσότερα: Υπάρχει τρόπος να υπομένουμε τους πειρασμούς;