Ενοριακή Βιβλιοθήκη
Ἰανουάριος 2025
Ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου πάντοτε περιφρουρεῖται ἀπὸ τὸ ἔλεος καὶ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας μας καὶ τῶν Ἁγίων. Ἱδιαίτερα ὁ μῆνας Ἰανουάριος, ὡς ἀρχὴ τῆς χρονιᾶς, περιφρουρεῖται ἀπὸ τὶς πρεσβεῖες πολλῶν, γνωστῶν καὶ ὄχι μόνον, Ἁγίων.
Ἔκπληξις καὶ θαυμασμὸς θὰ μᾶς καταλάβη, ὅταν μελετώντας τὰ Συναξάρια τῆς 19ης Ἰανουαρίου, ποὺ δὲν ἑορτάζωμεν ἑπώνυμους Ἁγίους, ἀλλὰ σχεδὸν ἀγνώστους ἐν πολλοῖς.
Ὁ Συναξαριστὴς ἀναφέρει ὡς πρώτους τοὺς ἁγίους Μακαρίους Αἰγύπτου καὶ Ἀλεξανδρείας, οἱ ὁποῖοι ἀναδείχθησαν μεγάλοι ἀσκητὲς θαυματουργοὶ Ἅγιοι, μὲ ἀναστάσεις νεκρῶν καὶ μὲ κυριαρχία ἐπὶ τῶν δαιμόνων.
Τῇ αὐτῇ ἡμέρα ἐπίσης ἑορτάζουν:
Ἡ θαυμαστὴ μάρτυς Εὐφρασία ἐκ Νικομηδείας καταγομένη καὶ ἐπὶ Μαξιμιανοῦ μαρτυρήσασα.
Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Ἀρσένιος ἀρχιεπίσκοπος Κερκύρας, ἀναδειχθεὶς θαυματουργὸς προστάτης τῆς Κέρκυρας καὶ πάντων τῶν ἐν ἀνάγκαις εὐρισκομένων.
Ὁ ἐν Ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν ὅσιος Μελέτιος ὁ Γαλλησιώτης ὁ ὁμολογητής, ποὺ ἀνεδείχθη μεγάλος ἀσκητής καὶ ἐκκλήθη θαυματουργικά, ἀλλὰ καὶ μαρτυρικὰ νὰ ὑπερασπισθῆ τὴν Ὀρθόδοξον Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία ἀπὸ τοὺς Λατίνους ἐπὶ Βέκκιον, γενόμενος πρόδρομος τοῦ ἐν Ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ.
Ὁ ἐν Ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Μάρκος ὁ Εὐγενικός ἐπίσκοπος Ἐφέσου, ὁ ὑπέρμαχος καὶ ὁ φύλακας τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὡς ἐπίσκοπος Ἐφέσου, ἀλλὰ καὶ ὡς ἐκπρόσωπος τῶν Πατριαρχῶν Ἱεροσολύμων, Ἀλεξανδρείας καὶ Ἀντιοχείας, ὑπερασπίσθη τὰ δόγματα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀπέτρεψε τὴν ψευδένωσιν τῶν ἐξουσιῶν καὶ οὕτω ἀπεφεύχθη ὁ ἀφανισμὸς τῆς Ὀρθοδοξίας. Τὴν ἀποτυχίαν τῆς ψευδενώσεως παρεδέχθη καὶ ὁ τότε περιώνυμος καὶ ἀγέρωχος Πάπας Εὐγένιος ὁ Δ΄ μὲ τὴν περίφημον φράση του: «Μᾶρκος οὐχ ὑπέγραψε, λοιπὸν ἐποιήσαμεν οὐδέν».
Καὶ τέλος τοῦ ἁγίου Μακαρίου Καλογερᾶ, Ἐθνοδιδασκάλου, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε στὴν Πάτμο τὸ 1688, και ἐνδιαφερόμενος πολύ γιὰ τὴ διδασκαλία καὶ τὴ διαπαιδαγώγηση τῶν ὑποδούλων Ἑλλήνων, ἵδρυσε τὴν Πατμιάδα Σχολή. Οἱ κύριοι συνεργάτες του ἦταν ὁ μοναχός Κοσμᾶς ἀπὸ τὴ Λῆμνο καὶ ὁ μοναχὸς Γεράσιμος ὁ Βυζάντιος. Ἡ ἱερωσύνη του δὲν ἀνῆλθε ποτὲ πέραν τοῦ βαθμοῦ τοῦ Διακόνου, ἐπειδή, ὅπως ὁ ἴδιος ἔλεγε, ἀρεσκόταν περισσότερο νὰ διακονεῖ παρὰ νὰ διακονεῖται.
Διαβάστε περισσότερα: Ἡ ζωή μας καθημερινῶς περιφρουρεῖται ἀπὸ τὶς πρεσβεῖες τῶν Ἁγίων
Δεκέμβριος 2024
Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξιώνει καὶ φέτος, ἀδελφοί μου, νὰ προσεγγίσουμε τὸ γεγονὸς τῆς Ἐνανθρώπισης τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ ὁποίο ἐπαναλαμβάνεται καὶ «σήμερον» μέσα στὴν Ἐκκλησία, κάνοντάς μας μετόχους τῆς ἴδιας χαρᾶς καὶ εὐδαιμονίας, σὰν κι ἐκείνη ποὺ βίωσαν οἱ ἁπλοὶ βοσκοὶ τῆς Βηθλεέμ, οἱ σοφοὶ Μάγοι ἐξ Ἀνατολῶν, σὰν κι ἐκείνη ποὺ διελάλησαν οἱ Ἀγγελικὲς Δυνάμεις, ψάλλοντας τὸ «Δόξα ἐν Ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.
Πρόκειται γιὰ τὴν ἴδια χαρὰ ποὺ βιώνουν μικροὶ καὶ μεγάλοι, πλούσιοι καὶ πτωχοί, ἡμεδαποὶ καὶ ἀλλοδαποί, συμμετέχοντας, μὲ διαφορετικές, πολλὲς φορές, προϋποθέσεις, στὸ γεγονὸς τῆς ἀναγέννησης τῆς χαμένης ἐλπίδας καὶ αἰσιοδοξίας, ποὺ προσωποποιεῖται στὸ πρόσωπο Ἐκείνου ποὺ φόρεσε τὸ ἀνθρώπινο σαρκίο καὶ ἐνδύθηκε τὸν δερμάτινο χιτώνα γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ κόσμου. Αὐτὸ τὸ βίωμα εἶναι ποὺ μᾶς κάνει νὰ ἀφήνουμε γιὰ λίγο στὴν ἄκρη τὰ προβλήματα, νὰ παραβλέπουμε τὶς ἐλλείψεις, νὰ διασκορπίζουμε τὶς θλίψεις καὶ νὰ ὀνειρευόμαστε ξανά, μετέχοντας, μὲ προσωπικὸ τρόπο, στὸ «Μέγα Μυστήριον».
Ἡ ἀλήθεια, ὅμως, εἶναι ὅτι τὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου στὶς μέρες μας, οἱ ρυθμοὶ τῆς ἐπιβαλλόμενης ἐπικαιρότητας, ἐπιχειροῦν νὰ πλήξουν καὶ νὰ νοθεύσουν τὴ συμμετοχὴ στὴ χαρὰ τοῦ Μυστηρίου. Ὁ Χριστὸς γεννήθηκε καὶ γι’ αὐτό. Γιὰ νὰ μᾶς πείσει ὅτι ἄξιζε ὁ κόπος, ἡ οἰκειοθελὴς κένωση, ἡ ἑκούσια συνύπαρξη, τὸ μαρτύριο καὶ ἡ ὁλόθυμη θυσία. Ἄξιζε, γιατὶ εἴμαστε εἰκόνες Του, πλασμένοι γιὰ τὸν κόσμο τῆς χαρᾶς καὶ τῆς αἰσιοδοξίας, τῆς ἐλπίδας καὶ τοῦ ὀνείρου. Ἀρκεῖ νὰ τὸ πιστέψουμε. «Τέξεται δὲ υἱὸν καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν».
Νοέμβριος 2024
Όσοι είναι φίλοι του Θεού, όσοι έχουν κλείσει μέσα τους τον Κύριο σαν ένα πολύτιμο θησαυρό, δέχονται με πολλή χαρά τις βρισιές και τις ατιμίες, και αγαπούν με καθαρή καρδιά, σαν ευεργέτες, αυτούς που τους αδικούν.
Ο Χριστός, ο αναμάρτητος, ραπίσθηκε άδικα από ένα δούλο, κι έτσι έγινε το πρότυπο όλων μας στην ανεκτικότητα, τη μεγαλοψυχία και τη μακροθυμία. Αλλά μόνο ραπίσθηκε; Αν πάρουμε από την αρχή τα γεγονότα της ένσαρκης οικονομίας Του, θα δούμε πως αυτή δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά μια αλυσίδα ταπεινώσεων και εξευτελισμών.
Πρώτα-πρώτα ο Κύριος, όντας Θεός, καταδέχθηκε να έρθει στη γη, «μορφήν δούλου λαβών», και να ζήσει ανάμεσά μας σαν ένας άσημος και φτωχός «τέκτονος υιός». Μέχρι τα τριάντα Του χρόνια βοηθούσε τον άγιο Ιωσήφ στο ταπεινό επάγγελμα του ξυλουργού. Ύστερα, όσο κήρυττε και θαυματουργούσε, υπέμεινε το διασυρμό, τη συκοφαντία και τις επιβουλές των Φαρισαίων και Γραμματέων. Και τέλος, πιάστηκε, χλευάσθηκε, μαστιγώθηκε, ραπίσθηκε και σταυρώθηκε.
Διαβάστε περισσότερα: Υπάρχει τρόπος να υπομένουμε τους πειρασμούς;