Ἡ ἱστορία τοῦ Ναοῦ τῆς Ἐνορίας Ἁγίου Γερασίμου ξεκινάει, σύμφωνα μὲ προφορικὲς πληροφορίες, τὸ 1919, λαμβανομένου ὑπ’ ὅψιν ὅτι ἀπὸ τὸ 1926, τουλάχιστον, εἶναι ἐνορία καὶ ὅτι ὑπάρχουν βιβλία Βαπτίσεων και Γάμων.

Κατὰ τὰ ἔτη 1945 – 1947, τὸ ἐκκλησιαστικὸ συμβούλιο, ὑπὸ τὴν προεδρία τοῦ ἱερέως Σπυρίδωνος Ζέγγου, ἀνέλαβε καὶ συνέχισε τὴν ἐπέκταση τοῦ μέχρι τότε Ἱ. Ναοῦ, καθ’ ὅσον στὴν συνοικία εἶχαν ἐγκατασταθεῖ καὶ νέοι κάτοικοι καὶ ὁ χῶρος του ἦταν ἀνεπαρκὴς γιὰ τὸν ἐκκλησιασμό τους.
Οἱ ἐργασίες ξεκίνησαν ἔχοντας ἐθελοντὲς πάρα πολλοὺς ἀπὸ τοὺς κατοίκους τῆς περιοχῆς, ὅλων τῶν ἡλικιῶν. Ὅλοι σχεδὸν οἱ τεχνίτες τῆς συνοικίας προσῆλθαν καὶ προσέφεραν ἐθελοντικὰ τὶς γνώσεις τους καὶ τὴν ἐργασία τους, καὶ ὅλοι οἱ κάτοικοι συνέβαλλαν ποικιλοτρόπως γιὰ τὴν ἀνέγερση-ἐπέκταση τοῦ Ναοῦ. Στὴν προσπάθεια αὐτὴ συνέβαλαν καὶ ἐργοστάσια παραγωγῆς τσιμέντου, καθὼς καὶ τὸ Ὑπουργεῖο Συγκοινωνιῶν, μὲ τὴν δωρεὰ καὶ παροχὴ τσιμέντου καὶ σιδήρου, ἀντίστοιχα. Ἔτσι ὁλοκληρώθηκε ἡ κατασκευὴ τοῦ Ναοῦ ἐντὸς διετίας.

Τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1961 ἀποφασίστηκε ἡ κατασκευὴ τοῦ τέμπλου, ἡ ὁποία ἀνατέθηκε στὸν διδάσκαλο τῆς Σχολῆς Καλῶν Τεχνῶν τῆς Τήνου, Γιάννη Φιλιππότη. Τὸ τέμπλο σχεδιάστηκε πανομοιότυπο μὲ τὸ τέμπλο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ρώσσου ποὺ βρίσκεται στὸ Προκόπι Εὐβοίας, τὸ ὁποῖο εἶχε καλλιτεχνηθεῖ καὶ κατασκευασθεῖ ἀπὸ τὸν ἴδιο.

Τὸ 1962 ἀνατέθηκε στὸν ἁγιογράφο Εὐάγγελο Μαυρικάκη ἡ Ἁγιογράφηση τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, ποὺ ὁλοκληρώθηκε τὸν Μάρτιο τοῦ 1964 μαζὶ μὲ τὴν ἱστόρηση τοῦ Παντοκράτορος στὸν τροῦλο τοῦ Ναοῦ.
Ἡ ἁγιογράφηση ὅλου τοῦ Ναοῦ ὁλοκληρώθηκε τὸν Μάϊο τοῦ 1969.

Ἀπὸ τότε μέχρι καὶ σήμερα, συνεχίστηκαν οἱ ἐργασίες καὶ οἱ ἐπεκτάσεις τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, ὅπως τὸ Περιστύλιο καὶ τὸ Παρεκκλήσιο, λόγῳ τῆς αὐξημένης προσέλευσης τῶν κατοίκων τῆς συνοικίας τῶν Ἄνω Ἰλισίων στὸν Ἅγιο Γεράσιμο.

 Η ιστορία του ναού (video)

 

 

άγιος γεράσιμος

Ἀπολυτίκιον 

Τῶν Ὀρθοδόξων προστάτην καὶ ἐν σώματι ἄγγελον, καὶ θαυματουργὸν θεοφόρον νεοφανέντα ἡμῖν, ἐπαινέσωμεν πιστοὶ θεῖον Γεράσιμον· ὅτι ἀξίως παρὰ Θεοῦ ἀπείληφεν, ἰαμάτων τὴν ἀέναον χάριν· ῥώννυσι τοὺς νοσοῦντας, δαιμονῶντας ἰᾶται· διὸ καὶ τοῖς τιμῶσιν αὐτόν, βρύει ἰάματα. 

 Ο Ναός μας πανηγυρίζει στις 20 Ὀκτωβρίου