Ομιλίες

Ἡ ἑβδομάδα ποὺ διερχόμεθα, ἑβδομάδα τῆς Πεντηκοστῆς ἢ ἑβδομάδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἶναι ἐντελῶς ἰδιαίτερη, μὲ ἰδιαίτερο χαρακτηριστικὸ τὴν κατάλυση τῆς νηστείας Τετάρτη καὶ Παρασκευή.
Γιὰ τὴν μεγάλη ἑορτὴ τῆς Πεντηκοστῆς καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἂς μὴν τολμήσουμε νὰ κάνουμε οὔτε σκέψεις δικὲς μας καὶ νὰ ἀκούσουμε κάποιους ποὺ «ἔπαθαν τὰ θεῖα» μόνον μὲ προσοχή.

Θὰ ξεκινήσουμε μὲ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο ἐπιλέγοντας τὴν παράγραφο μόνον τοῦ λόγου ποὺ ἀναφέρεται στοὺς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
«Στὴν Ἐκκλησία ἡ μία ἑορτὴ διαδέχεται τὴν ἄλλη. Πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες ἑορτάσαμε τὸν Σταυρό, τὸ Πάθος, τὴν Ἀνάσταση, ὕστερα ἀπὸ αὐτὰ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου μᾶς Ἰησοῦ Χριστοῦ. Σήμερα συναντήσαμε τὴν ἴδια τὴν κορυφὴ τῶν ἀγαθῶν, φθάσαμε στὴ μητρόπολη τῶν ἑορτῶν, βρισκόμαστε στὴν πραγματοποίηση τῆς ὑπόσχεσης τοῦ Κυρίου: «Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς» (Ἰω. ιστ΄, 7).
Σήμερα μᾶς χαρίζει τὴν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ποὺ μᾶς ἀπαλλάσσει ἀπὸ τὴν πνευματικὴ δουλεία, μᾶς καλεῖ στὴν ἐλευθερία, μᾶς ὁδηγεῖ στὴν υἱοθεσία καί, γενικά, μᾶς ξαναγεννᾶ καὶ μᾶς ξεφορτώνει τὸ βαρὺ καὶ ἀποκρουστικὸ φορτίο τῶν ἁμαρτιῶν, τὸ .ὁποῖο προκαλεῖ σύγχυση καὶ ἀντιπαλότητα.
Ὅπως ἡ γῆ, ὅταν δὲν καλλιεργεῖται, ἐνῶ εἶναι γόνιμη καὶ πλούσια, βγάζει πολλὰ ἀγκάθια, ἔτσι ἀκριβῶς καὶ ἡ ἀνθρώπινη φύση, ἐνῶ εἶναι καλὴ ἀπὸ τὸν δημιουργό της καὶ κατάλληλη γιὰ τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς, ἐπειδὴ δὲν δέχθηκε τὸ ἄροτρο τῆς εὐσέβειας, οὔτε τὸ σπόρο τῆς θεογνωσίας, βλάστησε μέσα μας ἀσέβεια, σκληροκαρδία, ἔλλειψη κατανόησης, ἀντιπαλότητα, πολέμους.

Ἐμφανίστηκε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ μορφὴ πύρινων γλωσσῶν γιὰ νὰ θυμίσει μιὰ παλιὰ ἱστορία. Ὅταν, στὰ παλιὰ χρόνια παραλογίστηκαν οἱ ἄνθρωποι καὶ θέλησαν νὰ κτίσουν ἕνα πύργο ποὺ νὰ φθάνει ὡς τὸν οὐρανό, μὲ τὴ σύγχυση τῶν γλωσσῶν τους διέλυσε ὁ Θεὸς τὴν κακὴ ἀπόφασή τους (Ἀναφέρεται στὸν πύργο τῆς Βαβέλ, Γέν. ια΄, 1-9), γι’ αὐτὸ καὶ τώρα μὲ μορφὴ πύρινων γλωσσῶν ἔρχεται τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὸν καρπὸ τῆς ἑνότητος ποὺ προσφέρει, γιὰ νὰ ἑνώσει τὴν οἰκουμένη ποὺ εἶναι χωρισμένη.

Καὶ ποιὸς εἶναι ὁ καρπὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Ἃς ἀκούσουμε τὸν Παῦλο ποὺ λέγει. «Ὁ δὲ καρπὸς τοῦ Πνεύματὸς ἐστιν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια» (ὁ πρῶτος καρπὸς ὅμως ποὺ παράγει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, μὲ τὸν φωτισμὸ καὶ τὴ χάρη ποὺ ἐνεργεῖ στὶς ψυχές μας εἶναι ἡ ἀγάπη, ἡ χαρὰ ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν ἀγαθὴ συνείδηση, ἡ εἰρήνη ποὺ εἶναι ἀχώριστη ἀπὸ αὐτήν, ἡ μακροθυμία στὶς ἀδικίες ποὺ μᾶς κάνουν οἱ ἄλλοι, ἡ ἀγαθὴ διάθεση καὶ καλοσύνη, ἡ εὐεργετικὴ διάθεση καὶ συμπεριφορά, ἡ πίστη καὶ ἡ ἀξιοπιστία στὰ λόγια καὶ στὶς ὑποσχέσεις μας) (Γαλ. ε΄, 22). Πρόσεχε τὴν ἀκρίβεια τῶν λέξεων καὶ τὴ σειρὰ τῆς διδασκαλίας. Ἔβαλε πρώτη τὴν ἀγάπη καὶ ὕστερα ἀνάφερε τὰ ἄλλα.

Διαβάστε περισσότερα: Η Αγία Πεντηκοστή (Ὁμιλία 22/6/2021)

Ἄν ὅλες οἱ ἑορτὲς τῶν ἁγίων εἶναι εὐκαιρίες προσκλήσεως γιὰ ἀπερίφραστη καὶ βαθειὰ ἀγαπητικὴ ἐπικοινωνία καὶ ἄγγιγμα γιὰ τὸν καθένα μας πρὸς ἀφύπνιση καὶ προσωπικὴ ἀναζήτηση τῆς συνάντησής μας μὲ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, στὶς Δεσποτικὲς ἑορτὲς ἔχουμε τὸ προνόμιο, ὁ προσκαλῶν εἰς τὸν «γάμον» συνάντηση νὰ εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Νυμφίος.
Ἡ πρόσκληση ἐκφράζεται μὲ ἄπειρες καὶ ποικιλόμορφες εἰκόνες, μὲ βαθειὰ νοήματα μὲ ποιητικὴ δυναμικὴ καὶ μὲ κατανυκτικὴ ἐκφορὰ μέσα ἀπὸ τοὺς ὕμνους, τὰ τροπάρια καὶ τὴν ὅλη δομὴ τῶν ἀκολουθιῶν τοῦ ἑορτῶν (Ἑσπερινὸς-Προετοιμασία-Ὄρθρος-Θεία Λειτουργία).

Αὐτὴ τὴν ἑβδομάδα ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν κυρίαρχη Δεσποτικὴ ἑορτὴ τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Μέσα ἀπὸ ἐπιλεγμένα τροπάρια καὶ ἀπὸ ἀποσπάσματα λόγων τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καὶ τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ θὰ προσπαθήσουμε νὰ προσεγγίσουμε τὰ νοήματα τῆς ἑορτῆς καὶ νὰ σταθοῦμε ὑπεύθυνα ἀπέναντί τους.

Ὕμνοι ἑορτῆς Ἀναλήψεως

Διαβάστε περισσότερα: Ἡ ἑορτὴ τῆς Ἀναλήψεως (Ομιλία 15/6/2021)